இன்றைய தினத்தில் காந்திஜி மிகவும் மகிழ்ந்து ஒரு கடிதம் எழுதினார். இந்தியாவில் அப்பொழுது பல இடங்களில் மன்னராட்சி நடைபெற்று வந்தது. அதில் விஜய நகர பேரரசு முக்கியமான ஒன்று. அந்நிலத்தின் மன்னரான விஜயாவுக்கு ஆங்கிலேய அரசு சர் பட்டத்தை வழங்கி கவுரவப் படுத்தியிருந்தது.
ஒரு மாத காலத்தில் சுதந்திரம் கிடைத்துவிடும் என்ற நிலை இருந்தது. பிரிட்டிஷ் சக்ரவர்த்தி அளித்த கவுரவ சர் பட்டத்தை விஜயநகர பேரரசர் துறப்பதாக அறிவித்திருந்தார். அரசரின் இந்த முடிவை காந்திஜி வரவேற்று அவருக்கு மகிழ்ச்சியாய் ஒரு கடிதம் எழுதினார்.
அன்றைய தேச பக்தி என்பது சுயநலமற்றதாய் இருந்தது. இன்று இருக்கும் நாட்டை ஆள்பவர்கள் வெவ்வேறு நாடுகளில் சென்று தனது அதிகாரத்தை பயன்படுத்தி பல பட்டங்கள், பாராட்டுகள் வாங்கி குவித்துக்கொண்டு தேசபக்தியை பற்றி மேடைக்கு மேடை பேசித் தீர்க்கிறார்கள். இப்படிப்பட்டவர்கள் காந்தியத்தையும் காந்தியையும் வெறுப்புடனே தான் அணுகமுடியும். ஏனென்றால் காந்தி இத்தகைய பொய்களுக்கு எதிரானவர்.
காந்தியை வெறுப்பவர்கள் அவரைப்பற்றி அறியாதவர்கள், வாசிக்காதவர்கள். அவரின் சுயத்தை, நேர்மையை ஏற்றுக்கொள்ள முடியாதவர்கள். காந்தி தன்னை பொதுவெளியில் பொதுமைப் படுத்திக்கொண்டவர். அவரை தூற்றுபவர்களில் தூய்மையற்ற ரகசியங்கள் ஒளிந்திருக்கும்.
ஜே.சி.குமரப்பா லண்டனிலிருந்து எழுதிய கடிதத்தை படித்துவிட்டு அதற்கு பாபுஜி பதில் கடிதம் எழுதினர். லண்டனில் தாராளமயமாய் பொருட்கள் கிடைப்பதிலிருந்து மாறி ரேஷன் மூலம் கிடைக்கப் பெறுவதைப் பற்றி கூறியிருந்தார். அதில் முக்கியமாக அனைத்து மக்களும் பயன்பெற வேண்டும் என்று சுயகட்டுப்பாட்டுடன் ஒத்துழைக்கின்றனர். தான் ஒருவர் மட்டும் வாழ்ந்தால் போதும் என்னும் எண்ணம் இல்லாமல் இருப்பது அவருக்கு மகிழ்ச்சி அளித்தது. அவர்களைப் போல் இந்திய மக்கள் இல்லையென்பதில் குமரப்பா வருத்தப்பட்டிருந்தார்.
பாபுஜி அதற்கு பதிலளித்து அவர் இங்குள்ள நிலை பயங்கரமாக இருக்கிறது என்று குறிப்பிட்டிருந்தார். அன்று அவர் பிரிட்டிஸ்காரர்கள் சிறிது காலத்தில் வெளியேறுவதைப் பற்றி பேசினார். "ஒன்றை நான் இங்கு தெளிவுபடுத்த விரும்புகிறேன். ஆங்கிலேயர்கள் வெளியேறுவதால் அவர்கள் நமக்கு சலுகை அளிக்கவில்லை. அவர்கள் நாட்டில் ஏற்படுத்தியிருக்கிற சூழல்களால் தவிர்க்க முடியாமல் வெளியேற வேண்டிய நிலைமை. 150 ஆண்டுகால ஆட்சியில் அவர்கள் இந்தியாவை சீரழித்துவிட்டனர். அதே நேரத்தில் அவர்களிடம் கற்பதற்கு நமக்கு நிறைய உள்ளது." என்று கூறினார்.
அதுமட்டுமல்லாமல் அவர் ஆங்கிலேயர்களை புகழ்ந்து பேசுவதாக குற்றம் கூறியவர்களுக்கு தாம் எப்போதும் தேவைக்கு அதிகமாக புகழ்ந்து பேசியது கிடையாது என்று பதிலளித்தார். இந்தியத் தலைவர்கள் தான் மவுண்ட்பேட்டன் பிரபுவை இந்திய அரசின் கவர்னராக நீடிக்குமாறு கேட்டுள்ளதை நினைவு படுத்தினார்.
காந்தியை கேள்வி கேட்பவர்களிடம் தொடர்ந்து பதில் அளித்துக்கொண்டே இருந்தார். அவர் என்றும் கேள்விகளுக்கு பின்வாங்கியதில்லை. இன்றைய ஆட்சியாளர்கள், தலைவர்கள் போல் அவர் அமைதி காத்ததில்லை. எல்லா மக்களுடனும் தொடர்ந்து உரையாடிக்கொண்டே இருந்தார். அவரிடம் எதிர்வினை ஆற்றுபவர்களிடமும் தொடர்ந்து பேசினார். அனைத்து உரையாடல்களையும் மறைவின்றி தான் உரையாடினார்.
யாரின் கேள்விகளுக்கும், எதிர்வினைக்கும் அவர் பயப்படவில்லை. காரணம் அவரிடம் உண்மை இருந்தது.
ஒரு மாத காலத்தில் சுதந்திரம் கிடைத்துவிடும் என்ற நிலை இருந்தது. பிரிட்டிஷ் சக்ரவர்த்தி அளித்த கவுரவ சர் பட்டத்தை விஜயநகர பேரரசர் துறப்பதாக அறிவித்திருந்தார். அரசரின் இந்த முடிவை காந்திஜி வரவேற்று அவருக்கு மகிழ்ச்சியாய் ஒரு கடிதம் எழுதினார்.
அன்றைய தேச பக்தி என்பது சுயநலமற்றதாய் இருந்தது. இன்று இருக்கும் நாட்டை ஆள்பவர்கள் வெவ்வேறு நாடுகளில் சென்று தனது அதிகாரத்தை பயன்படுத்தி பல பட்டங்கள், பாராட்டுகள் வாங்கி குவித்துக்கொண்டு தேசபக்தியை பற்றி மேடைக்கு மேடை பேசித் தீர்க்கிறார்கள். இப்படிப்பட்டவர்கள் காந்தியத்தையும் காந்தியையும் வெறுப்புடனே தான் அணுகமுடியும். ஏனென்றால் காந்தி இத்தகைய பொய்களுக்கு எதிரானவர்.
காந்தியை வெறுப்பவர்கள் அவரைப்பற்றி அறியாதவர்கள், வாசிக்காதவர்கள். அவரின் சுயத்தை, நேர்மையை ஏற்றுக்கொள்ள முடியாதவர்கள். காந்தி தன்னை பொதுவெளியில் பொதுமைப் படுத்திக்கொண்டவர். அவரை தூற்றுபவர்களில் தூய்மையற்ற ரகசியங்கள் ஒளிந்திருக்கும்.
ஜே.சி.குமரப்பா லண்டனிலிருந்து எழுதிய கடிதத்தை படித்துவிட்டு அதற்கு பாபுஜி பதில் கடிதம் எழுதினர். லண்டனில் தாராளமயமாய் பொருட்கள் கிடைப்பதிலிருந்து மாறி ரேஷன் மூலம் கிடைக்கப் பெறுவதைப் பற்றி கூறியிருந்தார். அதில் முக்கியமாக அனைத்து மக்களும் பயன்பெற வேண்டும் என்று சுயகட்டுப்பாட்டுடன் ஒத்துழைக்கின்றனர். தான் ஒருவர் மட்டும் வாழ்ந்தால் போதும் என்னும் எண்ணம் இல்லாமல் இருப்பது அவருக்கு மகிழ்ச்சி அளித்தது. அவர்களைப் போல் இந்திய மக்கள் இல்லையென்பதில் குமரப்பா வருத்தப்பட்டிருந்தார்.
பாபுஜி அதற்கு பதிலளித்து அவர் இங்குள்ள நிலை பயங்கரமாக இருக்கிறது என்று குறிப்பிட்டிருந்தார். அன்று அவர் பிரிட்டிஸ்காரர்கள் சிறிது காலத்தில் வெளியேறுவதைப் பற்றி பேசினார். "ஒன்றை நான் இங்கு தெளிவுபடுத்த விரும்புகிறேன். ஆங்கிலேயர்கள் வெளியேறுவதால் அவர்கள் நமக்கு சலுகை அளிக்கவில்லை. அவர்கள் நாட்டில் ஏற்படுத்தியிருக்கிற சூழல்களால் தவிர்க்க முடியாமல் வெளியேற வேண்டிய நிலைமை. 150 ஆண்டுகால ஆட்சியில் அவர்கள் இந்தியாவை சீரழித்துவிட்டனர். அதே நேரத்தில் அவர்களிடம் கற்பதற்கு நமக்கு நிறைய உள்ளது." என்று கூறினார்.
அதுமட்டுமல்லாமல் அவர் ஆங்கிலேயர்களை புகழ்ந்து பேசுவதாக குற்றம் கூறியவர்களுக்கு தாம் எப்போதும் தேவைக்கு அதிகமாக புகழ்ந்து பேசியது கிடையாது என்று பதிலளித்தார். இந்தியத் தலைவர்கள் தான் மவுண்ட்பேட்டன் பிரபுவை இந்திய அரசின் கவர்னராக நீடிக்குமாறு கேட்டுள்ளதை நினைவு படுத்தினார்.
காந்தியை கேள்வி கேட்பவர்களிடம் தொடர்ந்து பதில் அளித்துக்கொண்டே இருந்தார். அவர் என்றும் கேள்விகளுக்கு பின்வாங்கியதில்லை. இன்றைய ஆட்சியாளர்கள், தலைவர்கள் போல் அவர் அமைதி காத்ததில்லை. எல்லா மக்களுடனும் தொடர்ந்து உரையாடிக்கொண்டே இருந்தார். அவரிடம் எதிர்வினை ஆற்றுபவர்களிடமும் தொடர்ந்து பேசினார். அனைத்து உரையாடல்களையும் மறைவின்றி தான் உரையாடினார்.
யாரின் கேள்விகளுக்கும், எதிர்வினைக்கும் அவர் பயப்படவில்லை. காரணம் அவரிடம் உண்மை இருந்தது.
No comments:
Post a Comment